இந்திய உளவுத் துறையின் செயல்பாடுகள் மற்றும் அதில் சேரும் நபர்கள் குறித்த ஒரு கட்டுரை பெரும் விவாதத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது. குறிப்பாக, இதுவரை பிடிபட்ட உளவாளிகளில் ஒருவர் கூட தமிழர் இல்லை என்றும், பாகிஸ்தான் இந்தி தெரிந்தவர்களை உளவு பார்க்க களமிறக்கியுள்ளதாகவும், தமிழ்நாட்டிலிருந்து உளவுத் துறைக்கு ஏன் ஆட்கள் இல்லை என்ற கேள்வியை இந்த விவாதம் எழுப்பியுள்ளது. பயண யூடியூபர் ஜோதி மல்ஹோத்ரா முதல் அபிலாஷ் வரை, பல்வேறு நபர்கள் உளவு குற்றச்சாட்டுகளில் சிக்கியுள்ள நிலையில், ‘இந்தி மொழி தொடர்பு இல்லாதது’ ஒரு காரணமாக இருக்கிறதா என்ற கேள்வி பொதுவெளியில் எழுந்துள்ளது.
அண்மையில் வெளியான ஒன்இந்தியா தமிழ் கட்டுரையில், கைதான உளவாளிகளில் எவரும் தமிழ்நாட்டைச் சேர்ந்தவர்கள் இல்லை என்ற கருத்தை முன்வைத்துள்ளது. இந்தி மொழி பேசும் நபர்கள் குறிவைத்து உளவுப் பணிகளில் ஈடுபடுத்தப்படுவதாகவும், இது ஒருவேளை இந்தி மொழி பேசாத மாநிலங்களைச் சேர்ந்தவர்கள் உளவுத் துறையின் முக்கிய பணிகளில் குறைவாக இருப்பதற்கான மறைமுகக் காரணமா என்ற சந்தேகத்தையும் கிளப்பியுள்ளது.
உளவுத் துறையில் மொழி அறிவு என்பது மிக முக்கியமான ஒரு காரணியாகக் கருதப்படுகிறது. குறிப்பாக, குறிப்பிட்ட பிராந்தியங்களில் அல்லது சர்வதேச அளவில் உளவு பார்க்கும் போது, அந்தந்த பிராந்திய மொழிகளில் புலமை இருப்பது அத்தியாவசியமாகிறது. இந்தச் சூழலில், தமிழ்நாட்டைச் சேர்ந்தவர்கள், குறிப்பாக தமிழ் மொழி பேசும் வல்லுநர்கள் ஏன் உளவுத் துறையின் வெளிநாட்டுப் பணிகளில் குறைவாகக் காணப்படுகிறார்கள் என்பது குறித்து கட்டுரை விவாதிப்பதாகத் தெரிகிறது.
இது குறித்து அரசியல் வட்டாரத்திலும், பொதுமக்களிடையேயும் பல்வேறு கருத்துகள் முன்வைக்கப்படுகின்றன. உளவுத் துறை பணிகளுக்குத் தேர்வு செய்யப்படும் போது, மொழி அறிவு ஒரு முக்கியக் காரணியாக இருந்தாலும், தகுதி, திறமை மற்றும் நாட்டுப்பற்று ஆகியவையே முதன்மையாகக் கருதப்பட வேண்டும் என்று பலரும் வலியுறுத்துகின்றனர். இந்த விவாதம், உளவுத் துறையில் பன்முகத்தன்மையை உறுதி செய்வது மற்றும் அனைத்து மாநிலங்களில் இருந்தும் திறமையானவர்களை ஈர்ப்பதற்கான வழிமுறைகள் குறித்து சிந்திக்கத் தூண்டியுள்ளது. மத்திய அரசு இது போன்ற குற்றச்சாட்டுகள் குறித்து தெளிவுபடுத்த வேண்டும் என்ற கோரிக்கையும் எழுந்துள்ளது.
